Babka zwyczajna jak i lancetowata to rośliny wieloletnie
należą do rodzin babkowatych. Rośliny te różnią się przede wszystkim wyglądem
liści (babka zwyczajna ma liście
okrągłe, babka lancetowata – podłużne).
Babka zwyczajna zawiera także mniej garbników oraz ma słabsze działanie
wykrztuśne. Babka jest jedną z najpopularniejszych roślin na Ziemi jej liście
zebrane są w różyczkę, zaś brunatne (babka lancetowata) lub białawe (babka
zwyczajna) kwiaty w kłos na długiej sztywnej łodydze.
Babka lancetowata kwitnie w maju i czerwcu, a babka
zwyczajna od czerwca do jesieni. Oba gatunki występują pospolicie na polach,
miedzach, pastwiskach, przy drogach, nad brzegami wód.
Surowcem zielarskim są liście zbierane w czasie kwitnienia. Zrywa się je wraz z
ogonkami tuż przy ziemi i następnie suszy.
Z 1-2 łyżek liści, zalanych 2 szklankami wrzątku, sporządza się napar, który pije się po 1/2 szklanki 2-4 razy dziennie jako lek pobudzający wydzielanie soku żołądkowego, osłaniający w chorobie wrzodowej żołądka i dwunastnicy, u dzieci - jako łagodny środek wykrztuśny oraz przy nieżytach pęcherza moczowego.
Babka zalecana jest w schorzeniach górnych dróg oddechowych (przede wszystkim
przy kaszlu), nieżytach żołądka, dwunastnicy i jelit (np. przy biegunce). Babka
łagodzi infekcje dróg moczowych i pęcherza, a także hamuje krwawienia
wewnętrzne.
Komentarze
Prześlij komentarz